Perukowiec podolski to niezwykły krzew ozdobny, ceniony zarówno za niepowtarzalny wygląd, jak i prostotę w uprawie. Jego charakterystyczne, puszyste owoce przypominające peruki oraz liście intensywnie przebarwiające się jesienią sprawiają, że zyskuje coraz większą popularność w polskich ogrodach.
Charakterystyka perukowca podolskiego
Perukowiec podolski (Cotinus coggygria) to wysoki krzew z rodziny nanerczowatych, który w zależności od odmiany może osiągać od 3 do 5 metrów wysokości. Jego pędy są zdrewniałe, pokryte charakterystycznymi korkowymi brodawkami, a drewno ma żółtawe zabarwienie.
Liście perukowca są eliptyczne, cienkie i pokryte delikatnym niebieskawym nalotem. W okresie wegetacji mogą przybierać różne kolory – od zielonego przez purpurowy po złoty, w zależności od odmiany. Podobnie jak wiele innych zaadaptowanych roślin egzotycznych do ogrodu w Polsce, perukowiec jesienią zachwyca intensywnymi przebarwieniami w odcieniach pomarańczowych i szkarłatnoczerwonych.
Kwitnienie rozpoczyna się w maju i trwa do lipca. Kwiaty są drobne, niepozorne, zebrane w luźne wiechy o średnicy do 20 cm. Po przekwitnięciu szypułki kwiatowe pokrywają się charakterystycznymi, pierzastymi włoskami w kolorze szaroróżowym lub purpurowym, tworząc efektowne, puszyste owocostany.
Perukowiec jest idealnym wyborem jako pojedyncza roślina na trawniku, ale też w przypadku nasadzeń grupowych w ogrodzie. Może służyć do formowania żywopłotów lub stanowić tło dla roślin niższych. Jego urok szczególnie uwidacznia się na stokach skierowanych na południe lub obok ścian budynków.
Najpopularniejsze odmiany perukowca
Royal Purple to najbardziej znana i ceniona odmiana perukowca podolskiego. Wyróżnia się intensywnie purpurowymi liśćmi, które jesienią przybierają jaskrawoczerwony kolor. Dorasta do około 3 metrów wysokości i tworzy regularne, rozłożyste krzewy.
’Ancot’ Golden Spirit utrzymuje swoje złociste liście przez cały rok. Ten gatunek może dorastać do 2,5 metra wysokości i rozszerzać się na około 2 metry. W okresie jesiennym, liście zmieniają kolor na głęboki odcień pomarańczowy, który tworzy unikalny kontrast z różowymi owocostanami.
Young Lady to wyjątkowa odmiana, która kwitnie nieprzerwanie aż do września. Osiąga wysokość około 2 metrów. Jej jasno zielone liście jesienią przybierają żółto-pomarańczową barwę. Charakteryzuje się wyjątkowo obfitym kwitnieniem i tworzeniem puszystych owocostanów.
Smokey Joe 'Lisjo’ wyróżnia się późno pojawiającymi się liśćmi o zielonym zabarwieniu. Dorasta do 2,5 metra wysokości. Kwiaty zebrane są w szczytowe wiechy, które po przekwitnięciu przybierają różowoczerwoną barwę i puszystą formę. Pod względem efektowności kwitnienia można go porównać do budlei Dawida, choć oba krzewy różnią się znacząco wyglądem kwiatostanów.
Pozostałe popularne odmiany to:
- Lilla – kompaktowa odmiana o purpurowych liściach (do 1,5 m wysokości)
- Velvet Cloak – wysoka odmiana o fioletowo-bordowych liściach (do 4 m)
- Kanari – odmiana o jasnozielonych liściach z cytrynowym odcieniem
Wymagania i uprawa
Perukowiec podolski najlepiej rośnie w ciepłych, nasłonecznionych miejscach, które są chronione przed silnymi podmuchami wiatru. Południowa strona budynku lub miejsca dobrze oświetlone przez słońce są idealne dla jego rozwoju. Intensywność kolorów liści i bujność kwitnienia zależą bezpośrednio od ekspozycji na słońce.
Krzew nie jest wymagający co do podłoża. Dobrze rośnie zarówno na glebach piaszczystych, jak i gliniastych. Najlepiej rozwija się jednak na podłożu przepuszczalnym, średnio żyznym, bogatym w wapń. Toleruje okresową suszę i lekkie zasolenie gleby.
Sadzenie perukowca najlepiej przeprowadzić wiosną lub jesienią. Podczas sadzenia warto wzbogacić podłoże kompostem i zapewnić dobrą drenaż.
Kształtowanie krzewów ozdobnych przez regularne przycinanie jest istotne dla ich zdrowego wzrostu, ale perukowiec nie wymaga tak rygorystycznej pielęgnacji jak inne rośliny. Wystarczy jednokrotnie na rok, wiosną, zastosować nawóz o wielu składnikach.
Cięcie i pielęgnacja
Cięcie perukowca podolskiego wykonujemy wczesną wiosną, najlepiej w marcu, przed rozpoczęciem wegetacji. Jest to optymalny moment, gdy możemy ocenić stan pędów po zimie i usunąć te uszkodzone lub przemarznięte.
Młode krzewy wymagają systematycznego cięcia formującego przez pierwsze trzy lata po posadzeniu. Takie cięcie zapewni krzewowi ładny, zwarty pokrój.
Starsze okazy mogą wymagać cięcia odmładzającego. Polega ono na silnym skróceniu długich gałęzi wyrastających z konarów lub całkowitym usunięciu starszych pędów przy ziemi.
Przygotowanie perukowca na zimę nie jest skomplikowane, ponieważ ten krzew dobrze znosi mroźne temperatury. Mimo to, dla młodych okazów zalecane jest ochronienie systemu korzeniowego za pomocą warstwy kory lub liści.
Do najpowszechniejszych trudności w uprawie należą:
- Żółknięcie liści spowodowane niedoborem składników pokarmowych
- Przemarzanie młodych pędów podczas surowych zim
- Słabe kwitnienie przy niedostatecznym nasłonecznieniu
